سایت اینترنتی Popular mechanics در یک نظرسنجی از تعدادی از کارشناسان، محققان، دانشمندان، مهندسان و آینده نگران، سوالاتی در این رابطه مطرح کرده و پاسخ های جالب، روشنگر و گاهی ترسناک دریافت کرده که در ادامه به بخشی از این بررسی نگاهی می اندازیم.
رشد زندگی مجازی
هفته گذشته، مرکز تحقیقاتی Pew بررسی مشابهی درباره آینده زندگی دیجیتال انجام داد. لی رینی (Lee Rainie) مدیر تحقیقات اینترنت و فناوری در موسسه Pew که یکی از نویسندگان گزارش این بررسی است، می گوید که پاسخ های متخصصان به سوالات این بررسی در خصوص اینکه زندگی دیجیتال ما چگونه خواهد بود، بسیار روشنگر بوده است. به گفته وی، متخصصان در پاسخ های خود
گفته اند که حضور فناوری در مغز و بدن های ما، تعریف ما از بشر را تغییر خواهد داد.
بررسی Popular mechanics نیز این نظر را تایید می کند. جودیت دونات (Judith Donath) محقق مرکز برکمن کلاین در دانشگاه هاروارد و نویسنده کتاب «ماشین اجتماعی» می گوید: در 25 سال آینده روش کنونی جست وجو در اینترنت «باستانی» تلقی خواهد شد. او همچنین می گوید که در آن زمان دیگر حیات دیجیتال ما از حیات فیزیکی مان جدا نخواهد بود.
وی می افزاید که در آینده، دیگر کیبورد، ماوس و نمایشگر نخواهیم داشت.
توبی نرگین (Toby Negrin) مدیر ارشد محصول در بنیاد ویکی مدیا، اینترنت را با برق مقایسه می کند که انتظار داریم در هر لحظه و همه جا در دسترس باشد و این شبکه با زندگی روزمره ما در هم تنیده می شود. مایک لیبهولد، محقق ارشد موسسه آینده و محقق آزمایشگاه فناوری های پیشرفته اپل در دهه 80 میلادی است. او با بیان اینکه جهان پیش روی ما، ترکیبی از واقعیت و مجاز خواهد بود، می گوید: برخی اوقات حتی قادر به تشخیص اینکه چه چیزی واقعی و چه چیزی مجازی است، نخواهیم بود.
وی می نویسد: در آینده نزدیک، هر فردی یک عینک واقعیت افزوده بر چشم خواهد داشت و با استفاده از آن، با محیط اطراف در تعامل خواهد بود. اطلاعات به صورت شناور در هوا به نمایش درمی آید. وب در دنیای واقعی ظاهر خواهد شد، نه فقط روی صفحه شیشه ای نمایشگرها.
دونات هم می گوید که اطلاعات بلادرنگ همواره و برای همه چیز و هر کسی که با او مواجه شوید، در دسترس تان قرار خواهد داشت و با اطلاعات کاملی که درباره هر کسی در دسترس خواهد بود، دیگر «غریبه» معنایی نخواهد داشت.
وی عقیده دارد: به همان اندازه که امروز مردم مشترک مجلات می شوند، در آینده، اشتراک برنامه های واقعیت افزوده را خواهند داشت. رینی می گوید: بسیاری از کارشناسانی که با آنها صحبت شده، عقیده دارند که در آینده دستگاه های مجزای متصل به اینترنت وجود نخواهند داشت؛ بلکه این شبکه در آگاهی ما بارگذاری خواهد شد.
وی می افزاید: بر اساس پاسخ هایی که دریافت کردیم، این ایده که یک رابط مغز با اینترنت به وجود خواهد آمد و کافی خواهد بود به چیزی فکر کنیم تا اجرا شود، بسیار پرطرفدار است.
شکل های جدید ارتباطات
دنیای ما به لطف عصر دیجیتال، کوچک تر شده است. دیگر مثل روزهای اول اینترنت، یک پیام تک واژه ای در میانه راه ارسال نمی ماند. اما کارشناسان می گویند که این شبکه همچنان در حال تحول است.
در آینده نزدیک، تایپ پیام های جای خود را به ارتباطات کلامی دستوری می دهد؛ مشابه چیزی که هم اکنون در سیری اپل یا الکسای آمازون شاهد آن هستیم.
پل جونز، بنیان گذار ibilbo (یکی از بزرگ ترین مجموعه های اینترنتی از مواد و برنامه های منبع باز) می گوید: ارتباطات اینترنتی روز به روز به مباحثات و گفت وگوهای طبیعی روزمره ما شبیه می شود.
به عقیده دونات، پیشرفت های فناورانه نیز با عصر جدید ارتباطات صوتی هماهنگ خواهد بود. ایربادهای کنونی جای خود را به ماژول های کاشتنی با قابلیت تفکیک صدا خواهد داد و می توان با کمک آنها، حتی صداهای محیطی را مسدود کرد و فقط به شنیدن یک صدای مجازی پرداخت؛ یا اینکه یک صدا را در میان اصوات مختلف تقویت کرد.
جونز و دونات، هر دو گفته اند که فناوری ها روز به روز دقیق تر خواهند شد و این مساله موجب ارتباطات سریع تر و نیاز کمتر به استفاده از قدرت مغز خواهد شد. همچنین با توجه به امکان ترکیب حرف زدن با واقعیت افزوده، قادر به برقراری ارتباط کلامی با هر کسی و از هر ملیتی خواهیم بود.
جیلیان یورک، مدیر بخش جهانی آزادی بیان در بنیاد Electronic Frontier، معتقد است که در آینده به جای یادگیری زبان، کافی است یک اپ ترجمه نصب کنیم که صحبت های ما را به صورت زنده و بی درنگ ترجمه خواهد کرد.
نرگین نیز تایید می کند که ارتباطات در آینده متحول خواهد شد. وی می گوید: تمامی اکوسیستم دانش به صورت آنلاین وجود خواهد داشت و ما را قادر به درک و دریافت نقطه نظرات همگان در هر لحظه دلخواه می کند، بدون توجه به اینکه کیستند و کجا زندگی می کنند.
دونات می گوید: در مسیر صوتی سازی ارتباطات، ابزارهای کوچک شناسایی حرکت و نگاه ساخته خواهد شد که به ما در برقراری ارتباطات با محیط اطراف به صورت پویا کمک می کند.
این آغاز چیزی است که پل جونز آن را عصر «تعامل عصبی» می نامد. وی توضیح می دهد که این فناوری ابتدا برای کسانی توسعه پیدا می کند که قادر به برقراری ارتباطات کلامی نیستند و سپس برای همگان در دسترس خواهد بود.
وی می افزاید: این فناوری ترکیبی از ارتباطات بین دستگاه ها و انسان خواهد بود که از طریق آن، با نگاه کردن و فکر کردن، کارها انجام می شود.
ایده ارتباطات از طریق امواج مغزی و ذهن خوانی، سال ها موضوع مورد علاقه در داستان های علمی و تخیلی بوده است. دیوید برین (David Brin) نویسنده مطرح داستان های علمی-تخیلی می گوید که این موضوع می تواند با کمک فناوری تحقق پیدا کند.
وی می افزاید: در آینده ورودی های صوتی خواهیم داشت که قادر به درک چیزی هستند که می خواهید بگویید و بدون اینکه لازم باشد آن کلمات را به زبان بیاورید، آنها را اجرا کنند.
به گفته وی، جنبه جدیدی از حرفه دندانپزشکی نصب ابزارهای کنترلی خواهد بود که از طریق آنها خواهید توانست بدون صدا و دیده شدن، با زبان تان کلیک کنید یا ورودی داشته باشید.
پایان حریم خصوصی
هرگاه از الکسا بخواهید که برای شما غذای گربه بخرد، در واقع دارید به یک شرکت چند میلیون دلاری اطلاعاتی درباره خودتان می دهید. ساده ترین اطلاعات این است که شما گربه ای دارید که غذا می خواهد. اما علاوه بر آن، شما شماره کارت اعتباری، نشانی و شماره تلفن خود را هم به آمازون می دهید. در واقع شما تصمیم می گیرید که برای راحتی خود، اطلاعات خصوصی خود را قربانی کنید.
این وضعیت در آینده تشدید خواهد شد.
جونز می گوید که فناوری های جدید روزبه روز در شناختن آنچه شما می خواهید، قوی تر خواهند شد و اگر شما علایق خاصی داشته باشید، دستگاه ها می توانند نیازها و علایق تان را پیش بینی کنند و این ترسناک خواهد بود.
در واقع شرکت هایی مانند آمازون از همین طریق پول درمی آورند. به نوشته لیبهولد، پایه های اقتصاد تریلیون دلاری دیجیتال روی استفاده از داده های شخصی مردم بنا نهاده شده است. به همین دلیل، شیوه بازاریابی و تبلیغات شرکت ها نیز تغییر خواهد کرد و بیش از پیش شخصی تر خواهد شد. در واقع شیوه تبلیغات با آن چیزی که در فیلم «بلید رانر» می بینیم و حاکی از تبلیغات سه بعدی عظیم هولوگرامی است، کاملا متفاوت خواهد بود.
برین می نویسد: تبلیغات شخصی سازی شده به این صورت خواهد بود که مثلا تصویر یک دستبند زیبا روی مچ دست تان به نمایش درمی آید و در اتاق و آشپزخانه تان، تصاویری از فرش یا لوازم خانگی جدید آشکار می شود. به این ترتیب تبلیغات گروهی یا push advertising جای خود را به تبلیغات تک نفره در قالب دستیارهای خرید می دهد.