فناوران- استفاده از وسایل دیجیتال هم به صورت فعال و تعاملی مثل رایانه ها، بازی های رایانه ای، گوشی های هوشمند و تبلت و هم منفعل و غیرتعاملی مثل تلویزیون در کودکان در حال افزایش است. طبق تحقیقات انجام شده استفاده افراطی از وسایل دیجیتال در سنین خردسالی که مغز با سرعت زیادی در حال رشد است و حالت پلاستیکی و منعطف دارد، می تواند تأثیرات شگرفی بر رشد شناختی، اجتماعی، هیجانی و رفتارهای مرتبط با سلامت داشته باشد.
در این گزارش به آثار و نتایج استفاده کودکان از وسایل دیجیتال و فناوری اطلاعات می پردازیم:
گارمی (2014): با گذراندن بیش از دو ساعت پای تلویزیون (و سایر وسایل دیجیتالی مثل گوشی و تبلت) می توان اضافه وزن را پیش بینی کرد.
نوتینن (2013): استفاده از رایانه و تماشای تلویزیون به طور معناداری سبب کاهش مدت خواب و بدخواب شدن کودکان می شود.
برکمن (2016): کودکانی که در اتاق خوابشان تلویزیون دارند، به طور معناداری مشکلات خواب مانند کابوس و راه رفتن در خواب را تجربه می کنند و خوابشان کیفیت کمتری دارد.
بورقسه (2015): کودکانی که روزانه 4 ساعت تلویزیون نگاه می کردند به مراتب عادات غذایی نامناسب تر و فعالیت بدنی کمتری داشتند.
صفاران همدانی (1392): بازی های رایانه ای بر سلامت روان و عملکرد تحصیلی کودکان تأثیر مخربی دارد.
پارکس (2013): بین استفاده افراطی از وسایل دیجیتال با مشکلات سلوک همبستگی قوی وجود دارد.
راس (2009): طول مدت تماشای دستگاه های دیجیتالی با افزایش وزن و چاقی، مشکلات بهداشت دهان، مشکلات اجتماعی هیجانی و نگرانی درباره عزت نفس همراه بود.
انصاری و کرسنو (2016): در کودکانی که بیشتر تلویزیون دیده بودند علائم بیش فعالی بیشتر مشاهده شد و این رابطه در دختران، فرزندان خانواده های با وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین و آنهایی که والدینشان سلامت روانی کمتری داشتند، شدت بیشتری داشت.
چونچیا و پروکسانانوندا (2008): تأخیر رشد زبان توسط مدت زمان تماشای تلویزیون (دستگاه های دیجیتالی)، سن شروع تماشا، رابطه والد و کودک در مدت زمان تماشا و تماشای بیش از دو ساعت در روز قابل پیش بینی بود.
یوسف (2014): مواجهه افراطی با تلویزیون و بازی کامپیوتری با افزایش مشکلات توجه و مشکلات رفتاری برونی سازی همراه است.
زیمرمن (2007): تماشای تلویزیون (دستگاه های دیجیتالی) در سنین 8 تا 16 ماهگی با ضعف در رشد زبان همراه بود.
بار (2010): مواجهه افراطی با برنامه های تلویزیون بزرگسالان در خردسالی با ضعف و در کارکردهای اجرایی در 4سالگی همراه است.
پوراعتماد (1397): استفاده افراطی از وسایل دیجیتال با افزایش احتمال خطر ابتلا به اضافه وزن و چاقی، تغییر در عادات غذایی و الگوی خواب، تغییرات ساختاری در مغز، تأخیرهای حرکتی و زبانی، ضعف در دامنه واژگان و هوش کلامی همراه است.
با توجه به مضرات استفاده افراطی از وسایل دیجیتال (گوشی، تلویزیون، تبلت و...) به والدین توصیه می شود علاوه بر مدیریت و نظارت بر استفاده خردسالان از وسایل دیجیتال، رابطه عاطفی و ارتباطی بین خود و کودکشان را تقویت کنند و با افزایش دانش و شناخت خود در رابطه با ویژگی های کودک و علاقمندی های وی با کودک تعامل فعال برقرار کنند، زیرا استفاده افراطی از وسایل دیجیتال سبب می شود کودک از ارتباط با محیط و اطرافیان غافل شود و برقراری ارتباط معمولاً برای وی به چالش تبدیل شود.
به طور کلی، برای کاهش آسیب های استفاده افراطی از وسایل دیجیتال و کمک به ارتقای سلامتی کودکان راهبردهایی مانند مدیریت استفاده از وسایل دیجیتال در منزل و به حداقل رساندن مدت زمان استفاده از آنها، ایجاد سبک زندگی سرشار از تعامل انسانی، تقویت باندهای عاطفی بین مادر یا مراقب با کودک و به طور کلی غنی سازی محیط با محرک های اجتماعی، شناختی، هیجانی و رفتاری توصیه می شود.