گزینش طبیعی فرآیندی است که طی نسل های پیاپی، سبب شیوع آن دسته از صفات ارثی می شود که احتمال زنده ماندن و موفقیت زاد و ولد یک ارگانیسم را در یک جمعیت افزایش می دهند. انتخاب طبیعی ضامن بقای حیات در جهان است. حیات جهان به معنای عام، نه یک گونه خاص از جانداران. این فرآیند دقیقا همان چیزی است که اکوسیستم استارت آپی ایران نیاز دارد تا قدرتمند و پویا شود. فرآیندی که طی آن، فعالان این حوزه مجبور باشند برای بقا، خود را به صفت ها و مهارت های سطح بالاتری مجهز کنند. محصولات و خدمات بهتری عرضه کنند و مزایای بیشتری برای ذینفعان خود به وجود آورند. 

اعتقاد به انتخاب طبیعی و تن ندادن به هرگونه مداخله از خارج اکوسیستم که منجر به ایجاد شرایط گلخانه ای شود، نه تنها برای بقای حیات همه فعالان ضروری و مفید است، بلکه باعث می شود هریک از عناصر ذی نفع، برای دست یابی به بخت بیشتر جهت ادامه بقا ، بیش از هر راهکار دیگر، به فکر توانمندسازی خود و اقدام های هوشمندانه تر باشند.در این میان وظیفه دولت نه ایجاد و دامن زدن به زندگی های آکواریومی، بلکه جلوگیری از به وجود آمدن هرگونه مزیت غیرارگانیک برای عناصر فعال اکوسیستم است. مزیت غیرارگانیک یا رانت می تواند دسترسی به منابع مالی خاص ، امکانات و روابط خاص یا انحصار در عرضه و ارایه محصول یا خدمت باشد. گزینش طبیعی می گوید هر کس بتواند از شرایط و منابعی که در اختیار دارد، بیشترین بهره را بگیرد و بهترین خروجی ها را خلق کند، شانس بالاتری برای بقا خواهد داشت. قانونی که میلیاردها سال این کره خاکی را زنده نگه داشته است.

شاید بد نباشد هر روز از خودمان بپرسیم: میان این همه اتفاق، من، از سر اتفاق، زنده ام هنوز؟