روزنامه فناوران چهارده ساله شد. انگار همین دیروز بود. خبر کوتاه بود و خوش! فناوری اطلاعات صاحب روزنامه شد. خیلی از بخش های بزرگ تر اقتصادی در کشور هنوز رسانه روزانه پر تیراژ نداشتند و ما داشتیم. فناوران به سرعت رشد کرد. در روزگاری که ارتباط مان تنها از طریق اینترنتی کند و عذاب آور بود و شبکه های اجتماعی وجود نداشت، دل مان خوشی بود به روزنامه ای که صبح ها روی میزمان بود با بوی دلنشین مرکب چاپ. می خواندیم و می نوشتیم. فناوران شد بستری برای درد دل های، گلایه ها و جر و بحث های مان. دنیای فناوری اطلاعات کوچک بود و فناوران درگاهی بود که وصل مان می کرد به دهکده جهانی. فناوران مکتبی بود که نسل جدید از روزنامه نگاران صنعت را تربیت کرد. بی ربط نیست که امروز ایمان بیکِ هنوز جوان، ادیب و مرد همیشه سردبیر فناوران را استاد بیک می خوانیم.