ایشان از آن منظر که دوست ندارند وزارت ارتباطات حضور فعالی در عرصه های دیگر داشته باشند، می فرمایند فقط زیرساخت است؛ اما چون دوست دارند که مشکلات را نیز بر دوش وزارت ارتباطات بیاندازند می فرمایند مشکلات فرهنگی به دلیل نبود «شبکه ملی اطلاعات» است!
۵-در خصوص مستندات شبکه ملی اطلاعات ابتدا بیان شد که وزارت ارتباطات تنها یک اسلاید فرستاده است! بعد از آن بود که عکسی از مستندات ارسالی منتشر شد؛ انبوه مستندات حداقل دستاوردش حذف تیتر «مستندات «شبکه ملی اطلاعات» اسلاید است!» یا تیترهای مشابه از برخی خبرگزاری ها بود! اما دوباره ایشان در این یادداشت کوتاه بیان کرده اند که مستندات نیست! طراحی جامع و معماری ندارد!
از سوی دیگر محرمانگی برخی مستندات اجازه بیان هایی چنین خلاف واقع را می دهد؛ پس پیشنهاد می کنم گروهی بی طرف از نخبگان دانشگاهی از طرف انجمن های علمی مرتبط تعیین شوند، البته به صورت مرضی الطرفین باشند، تا مستندات را مطالعه و نتیجه را به اطلاع دیگران برسانند!
طرفند محرمانه سازی در دنیایی که سازمان های مردم نهاد مانند انجمن های علمی می توانند این نقش را ایفا کنند، قطعا کارآمد نیست. نکته جالب تر آن است در مدت ریاست ایشان بر مرکز ملی فضای مجازی ما نه سند خاص و نه گزارش های توصیفی در خصوص «شبکه ملی اطلاعات» مشاهده نکردیم. تنها دعوا بر سر یک ساختمان را به یاد می آوریم.
جمع بندی
۱- سال ها است که با یک تکنیک عجیب روبه رو هستیم. این تکنیک ۳ گام اصلی دارد:
گام۱-واژه سازی: برای دستیابی به اهدافی عالی یک واژه معرفی کنیم؛ مثلا برای هدف عالی افزایش استقلال در فضای مجازی مفهوم و واژه «شبکه ملی اطلاعات» را معرفی کنیم.
گام۲- ابهام آفرینی: آن واژه و مفهوم را هیچ گاه تعریف نکنیم. این گام بسیار مهم است چون در گام بعدی ابهام داشتن مفهوم کلیدی خواهد بود. به همین دلیل نه تنها مرکز ملی فضای مجازی از تعریف آن طفره می رود، بلکه اگر کسی دیگر نیز آن را تعریف کند، به او حمله خواهد شد که شما کامل و جامع ندیده اید! این اتهام همیشه آن واژه را مبهم و در فضایی غیرقابل دستیابی و البته قابل نقد قرار می دهد!
گام۳- حمله: به هر کس که دوست اش نداریم یورش ببریم که شما خلاف آن مفهوم هستید. به دلیل نامفهوم بودن و غیردقیق بودن می شود به هر کس حمله کرد که شما خلاف «شبکه ملی اطلاعات» عمل می کنید؛ چون معلوم نیست «شبکه ملی اطلاعات» چیست! در این گام مفهوم ساخته شده تبدیل به یک اسلحه برای حمله مخالفان می شود.
ما در خصوص «شبکه ملی اطلاعات» به صورت شفاف بازی بازیگران را در این تکنیک مشاهده می کنیم. اما آن ها نمی دانند که این مفهوم سازی ها بعد از مدتی موجب تمسخر و طعن جامعه متخصصان خواهد شد. آن ها متوجه نیستند که با این تکنیک امکان ساخت آینده را از یک جامعه و یک نسل می گیرند.
۲-بر پایه تکنیک معرفی شده «شبکه ملی اطلاعات» امروز از سطح یک مفهوم علمی تبدیل به یک ابزار سیاسی شده است. اگر واقعا ساختن آینده هدف است باید هر چه سریع تر به سمت شفاف سازی آن گام برداریم. ما شروع کرده ایم و همچنان منتظریم!
رییس سازمان فناوری اطلاعات