فناوران- عباس اسماعیلی دبیر کارگروه محیط زیست ستاد توسعه فناوری های آب، خشکسالی، فرسایش و محیط زیست معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و استاد دانشگاه تربیت مدرس (گروه محیط زیست) در خصوص پدیده آلودگی های هوا اظهار کرد: مشکل آلودگی هوا یک مشکل چند جانبه است که تحت تاثیر عوامل انسانی، طبیعی، درونی و بیرونی قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه این آلودگی هوا یک موضوع پیچیده ای است که با یک نسخه واحد، قابل حل نیست، عنوان کرد: برای کاهش میزان آلودگی هوا دو راهکار اساسی وجود دارد؛ یکی حذف عامل آلاینده ها و منابع انتشار و دیگری به کارگیری فناوری های کاهش آلودگی های ناشی از مصرف.
اسماعیلی در خصوص روش اول مبنی بر حذف عامل آلاینده ها و منابع انتشار خاطرنشان کرد: هرگونه اقدامی که منجر به کاهش مصرف شود اعم از موقت یا دائم، نظیر محدودیت های ترافیکی، تعطیلی صنایع آلاینده، جلوگیری از ورود خودروهای فرسوده و دودزا به خیابان ها که در حال حاضر کم و بیش اجرا می شود می تواند مسکنی در شرایط بحرانی باشد.
وی با بیان اینکه هوای کلان شهرهایی نظیر تهران در زمان وارونگی هوا به ویژه در فصول سرد سال، ظرفیت بسیار پایینی در پذیرش آلودگی نسبت به شرایط مطلوب بارانی و یا اقلیمی مناسب دارد، گفت: بایستی براساس پیش بینی های سازمان هواشناسی چند روز قبل از بحرانی شدن محدودیت های ترافیکی اعمال شود.
وی افزود: اگرچه محدودیت زوج و فرد کردن خودروها کمک مختصری در بهبود شرایط بحرانی دارند ولی فراموش نکنیم تا چندسال آتی، تراکم زوج و فرد هم کارآیی نخواهد داشت چون به عنوان مثال اگر اکنون مجموعاً ۲ میلیون زوج و فرد داشته باشیم تا چندسال دیگر تعداد خودروهای زوج و فرد هر کدام به تنهایی برابر مجموع تعداد چند سال قبل خود خواهند بود.
استاد دانشگاه تربیت مدرس (گروه محیط زیست) ادامه داد: افزایشی که سالانه وارد سیستم حمل و نقل شهری شده و به وضوح آن را به صورت گره های ترافیکی احساس می کنیم و آنچه به عنوان معضل آلودگی هوا در شرایط بحرانی از آن یاد می کنیم تنها بخشی از اثرات حاد آن است؛ در حالی که اثرات مزمن و درازمدت آنکه از نظرها پنهان است در سال های آینده می تواند مشکلات جدی و خطرناکی برای ما و به ویژه فرزندانمان در شکل بروز انواع سرطان ها به وجود بیاورد.