فناوران- در این یادداشت که در پایگاه خبری کانورسیشن منتشر شده، آمده است: شرکت فضایی اسپیس ایکس ماه گذشته به اپراتور بزرگترین صورت فلکی ماهواره ای فعال در جهان تبدیل شد. در اواخر ماه ژانویه، این شرکت ۲۴۲ ماهواره در مدار زمین داشت و قصد داشت تا طی یک دهه اینده ۴۲هزار ماهواره دیگر نیز به فضا پرتاب کند. این بخشی از پروژه بلندپروازانه اسپیس ایکس برای فراهم کردن دسترسی تمام نقاط جهان به اینترنت است.
در حال حاضر رقابتی در این زمینه به راه افتاده که ضمن آن شرکت آمازون، شرکت انگلیسی وان وب و دیگر شرکت ها تصمیم دارند تا در ماه های آتی هزاران ماهواره را در مدار زمین مستقر کنند. این ماهواره های جدید پتانسیل ایجاد تحول در بسیاری از جنبه های زندگی روزمره را دارند و با استفاده از آن ها می توان امکان اتصال به اینترنت را به نقاط دورافتاده جهان نیز رساند، بر محیط زیست نظارت کرد و دقت سیستم های ناوبری جهانی را ارتقا داد.
اما در پس این نمایش و هیاهو یک خطر اساسی وجود دارد که کسی به آن توجه نکرده است. این خطر چیزی نیست جز نبود استانداردها و مقررات مربوط به امنیت سایبری برای ماهواره های تجاری، که آن ها را به شدت در برابر حملات سایبری آسیب پذیر می کند.
اگر هکرها کنترل این ماهواره ها را به دست بگیرند، عواقب هولناکی به بار خواهد آمد. آن ها می توانند به آسانی با قطع دسترسی به سرویس ها، این ماهواره ها را از کار بیندازند. این مهاجمان همچنین می توانند سیگنال های ماهواره ها را مسدود یا دستکاری کرده و از این طریق به زیرساخت های مهمی چون شبکه های برقی، شبکه های آب و سیستم های حمل و نقل آسیب وارد کنند.
برخی از این ماهواره های جدید پیشرانه هایی دارند که به آن ها امکان افزایش یا کاهش سرعت و تغییر جهت حرکت را در فضا می دهد. اگر هکرها کنترل این ماهواره های قابل هدایت را به دست گیرند، عواقب آن می تواند فاجعه بار باشد. آن ها می توانند مسیر حرکت ماهواره ها را تغییر داده و باعث برخورد آن ها با دیگر ماهواره ها یا حتی ایستگاه بین المللی فضا شوند.
سازندگان این نوع ماهواره ها، بویژه ماهواره های مکعبی کوچک، به منظور پایین نگه داشتن هزینه ها از تکنولوژی های آماده و انبوه استفاده می کنند. در دسترس بودن این اجزا به این معناست که هکرها می توانند وجود هرگونه آسیب پذیری را در آن ها آنالیز کنند. به علاوه، بسیاری از این اجزا از فناوری منبع باز استفاده می کنند. خطر اینجاست که هکرها از این طریق می توانند درهای پشتی (backdoor) و دیگر آسیب پذیری ها را به نرم افزار این ماهواره ها اضافه کنند.
علاوه بر این، فنی بودن فوق العاده این ماهواره ها نیز به معنای آن است که چندین تولید کننده در ساخت اجزای مختلف آن ها دست دارند. فرآیند قرار دادن این ماهواره ها در فضا نیز پیچیده است و با همکاری چندین شرکت انجام می شود. با اضافه شدن هر پیمانکار، آسیب پذیری ها نیز افزایش می یابند زیرا هکرها در این صورت فرصت های بیشتری برای نفوذ به سیستم دارند.
هک کردن برخی از این ماهواره های مکعبی به سادگی آن است که منتظر بمانید یکی از آن ها از بالای سرتان عبور کند و سپس با استفاده از آنتن های زمینی مخصوص، فرمان های خرابکارانه به آن ارسال کنید. هرچند هک ماهواره های پیشرفته تر نیز کار چندان سختی نیست.