فناوران- این روزها تغییر محل کار از شرکت به خانه، تغییری ناگهانی و وسیع محسوب می شود. اما علاوه بر این، این تغییر وضعیت نشان دهنده یک رویکرد جدید نیز هست؛ لبه شبکه، یعنی جایی که شبکه سازمانی به سایر خدمات شبکه متصل می شود، امروز اهمیتی به اندازه هسته یا ستون فقرات شبکه یافته است. گذشته از کارکنان دورکار، تجهیزات اینترنت چیزها (IoT) نیز شاید مهم ترین عاملی باشند که اهمیت لبه شبکه را نشان می دهند.
بر اساس گزارش گارتنر، هم اکنون نزدیک به 21 میلیارد چیز مختلف، از اشیا گرفته یا حیوانات و ابزارها، با اینترنت متصل و در حال جمع آوری داده و انجام امور مختلف هستند. عمده این چیزها، ابزارها و تجهیزات الکترونیکی مصرفی مانند اسپیکرهای هوشمند، ساعت ها و قفل های هوشمند هستند. بقیه نیز تجیهزاتی هستند که به کار کسب وکارها می آیند؛ مانند تجهیزات پزشکی، حسگرها، روبات های صنعتی و سیستم های کنترل تهویه متبوع. امروزه تقریبا تمامی سازمان ها به نوعی به تجهیزات اینترنت چیزها متکی هستند.
این تجهیزات به نوبه خود، دسترسی شبکه های سازمانی را به نحو چشمگیری گسترده کرده اند و در نتیجه، میزان آسیب پذیری نیز به شدت افزایش یافته است. این موضوع در حمله بات نت میرای (Mirai) خود را نشان داد.
بات نت میرای تجهیزات اینترنت چیزها را هدف قرار داده بود و به روش های گوناگون، از حملات DDoS گرفته تا سوءاستفاده از دستگاه ها برای استخراج رمزارز، اقدام به نفوذ و تخریب سیستم ها می کرد. در یک مورد از این حملات، با یافتن آسیب پذیری در دوربین های مدار بسته، مدل های Netgear R7000 و R64000 امکان نفوذ و سرقت اطلاعات آنها فراهم شد.
اگرچه این مخاطرات وجود دارد، اما در صورت پیش بینی ها و اقدامات امنیتی مناسب، دستاورد وجود این تجهیزات متصل می تواند بسیار زیاد باشد. این تجهیزات داده های بسیاری را ارسال می کنند که تحلیل آنها توسعه و تحول کسب وکارها را سرعت می بخشد. از سوی دیگر، بحران ویروس کرونا نشان داد که امکان کنترل از راه دور این تجهیزات تا چه اندازه اهمیت دارد؛ به ویژه در شرایطی که امکان سفر به حداقل می رسد.
امروزه، رشد روزافزون تعداد دستگاه های اینترنت چیزها، در حال پیوند دادن دنیاهای فیزیکی و دیجیتال و بهبود مداوم دقت سیستم پیش بینی و ارایه پیام های رویداد محور، بدون دخالت انسان است.
در حال حاضر، شاید برای نشان دادن ارزش اینترنت چیزها، هیچ مثالی بهتر از تجهیزات پزشکی نتوان یافت؛ تجهیزانی مانند دماسنج های متصل به اینترنت شرکت Kinsa که هم اکنون به منظور جمع آوری داده های مربوط به شیوع ویروس کووید 19 مورد استفاده است.
بررسی ها نشان می دهد که اینترنت چیزها، راه خود را به تجهیزات پزشکی باز کرده و بازار خود را یافته است، به طوری که 79 درصد ارایه دهندگان خدمات بهداشت و سلامت با درآمد بیش از 100 میلیون دلار، تولید تجهیزات اینترنت چیزها را آغاز کرده اند. همچنین گارتنر برآورد کرده که در سال مالی آینده، میزان هزینه کرد برای تهیه تجهیزات پزشکی اینترنت چیزها، 13 درصد افزایش خواهد یافت. این بررسی نشان می دهد که 75 درصد شرکت های ارایه دهنده خدمات بهداشت و سلامت، اعتقاد دارند که سرمایه گذاری در پروژه های اینترنت چیزها، در مدت 3 سال بازگشت سرمایه را در پی خواهد داشت.
از سوی دیگر، بنا به پیش بینی سیسکو، میزان داده ای که تجهیزات اینترنت چیزها تولید می کنند، تا پایان سال 2021 میلادی به بیش از 800 زتابایت خواهد رسید و برای بهره برداری و ایجاد ارزش از این حجم سرگیجه آور داده، شرکت ها نیازمند ابزارها و استراتژی تحلیل متناسب هستند و باید مواردی همچون، ایجاد یک سازمان مستقل تحلیل داده ها، تدوین معماری مقیاس پذیر برای داده های اینترنت چیزها، پیاده سازی سیستم های هوش مصنوعی برای تحلیل و بررسی خودکار داده های IoT و استفاده از خدمات ابر عمومی برای کاهش زمان عرضه به بازار (TTM) را مدنظر قرار دهند. در این میان، مورد آخر یعنی استفاده از خدمات ابری بسیار حایز اهمیت است. برای مثال گرگ مه یرز، مدیر ارشد دیجیتال شرکت سینجنتا که در زمینه تولید دانه و کود کشاورزی فعال است، می گوید: این که بخواهید تمامی این داده ها را در دیتاسنترهای خودتان و روی زیرساخت شرکت خودتان نگهداری و پردازش کنید، ممکن نیست.
برای بسیاری از سازمانی ها، استفاده از خدمات ابری نه تنها برای تحلیل های مرتبط با اینترنت چیزها، بلکه برای نظارت بر دستگاه های اینترنت چیزها و فراهم کردن محیطی برای ساخت کاربردهای مبتنی بر اینترنت چیزها نیز اهمیت دارد.
منبع: NetworkWorld.com