اتحادیه اروپا به دنبال بروزرسانی سیاست ها در اقتصاد دیجیتال
روز پنج شنبه ۱۱ ژوئن وبیناری توسط کمیسیون تنظیم گری اروپا برگزار شد که موضوع مقررات رقابت در اقتصاد دیجیتال با تمرکز بر نقش شرکت های بزرگ یا اصطلاحا «بیگ تک ها» در این حوزه مورد بحث قرار گرفت.
رضا قاسمی پور
در ابتدا نیکولاس پتیت استاد حقوق رقابت در موسسه دانشگاهی اروپا آخرین کتاب خود را ارائه داد. مهمان دیگر این وبینار ایزابلا دِ سیلوا رئیس مرکز رقابت فرانسه بود. این برنامه ترکیبی از ارائه آخرین یافته های آکادمیک در حوزه اقتصاد دیجیتال و بیان چالش های روز سیاست گذاری در این حوزه بود. پیچیدگی بازار در اقتصاد دیجیتال و لزوم بازتعریف مفاهیم اقتصادی همچون «تعریف بازار»، «قدرت بازار»، «تسلط » و ... موضوعاتی بود که هر دو بر آن تاکید داشتند. اقتصاد پلتفرمی و دیجیتال به دلیل ماهیت خاص آن از جمله وجود «اثر شبکه ای» باعث شده تا معیارهای کلاسیک تعریف و قدرت بازار در این فضا کارا نباشند.
یکی از نکات اصلی ارائه پتیت بحث پویایی بازار در اقتصاد دیجیتال بود. تغییر و تحول در این بازار و شرکت های فعال در آن به حدی است که قانون گذار بعضا نمی تواند پابه پای این شرکت ها پیش رود. برای مثال شرکتی مانند آمازون از یک خرده فروشی در حوزه کتاب شروع کرد ولی در طی زمان خدمات خود را بسیار وسیع تر کرده و در حوزه های زیادی فعالیت می کند. به عبارت دیگر این بازار دارای عدم قطعیت زیادی است؛ به نحوی که فراز و فرودهای این بازار میتواند حتی شرکت های بزرگ را در مدت زمان کوتاهی از عرصه خارج سازد (مانند آنچه درباره شرکت نوکیا رخ داد). یکی از نکاتی که شرکت کنندگان بر آن متفق بودند آن بود که ساختار بازار در اقتصاد دیجیتال به گونه ای است که معمولا یک شرکت در یک حوزه به انحصار یا قدرت بازاری بالایی دست می یابد و با سایر شرکت ها در حوزه های دیگر به رقابت می پردازد. برای مثال هرکدام از شرکت های گوگل، فیسبوک در حوزه اصلی خود که موتور جست وجو و رسانه های اجتماعی است، انحصار داشته و قدرت اصلی بازار است اما در بازاری مانند رایانش ابری میان شرکت های مختلف رقابت وجود دارد. نکته پایانی پتیت ارائه رویکردهای مختلف در بحث تنظیم گری شرکت های بزرگ حوزه اقتصاد دیجیتال بود. در تنظیم گری شرکت ها در اقتصاد دیجیتال دو رویکرد وجود دارد. رویکرد اول مبتنی بر تسهیل ورود افراد تازه به بازار و تلاش در جهت زیادکردن بازیگران بازار در جهت ایجاد رقابت و بهبود خدمات در بازار است. رویکرد دوم اما هدف خود را جلوگیری از بروز رفتارهای مخل رقابت و سوءاستفاده از شرایط مسلط، توسط قدرت بازار می گذارد. اقتصاد دیجیتال به گونه ای است که به دلیل وجود اثر شبکه ای به ناچار شرکت های بزرگی در هر حوزه شکل خواهند گرفت؛ زیرا بزرگ شدن یک شرکت همراه با توانایی بیشتر برای جذب مخاطب جدید بوده است. به همین دلیل رویکرد اول در تنظیم گری بازارها در اقتصاد دیجیتال کارآمد نبوده و رویکرد دوم باید دنبال شود. به عبارت دیگر تنظیم گر باید مراقب این باشد که بازار اصطلاحا «تیپد» نشود، حالتی که در آن یک بازیگر به دلیل داشتن سهم بازار زیاد و مطمئن بودن از حفظ سهم خود تلاش چندانی برای نوآوری و بهبود کیفیت خدمات خود نمی کند. به اعتقاد دِ سیلوا، یکی از چالش های اصلی تنظیم گری در حوزه دیجیتال، تغییر پارادایم هاست به نوعی که ادبیات اقتصاد کلاسیک دیگر پاسخگوی شرایط فعلی نیست. برای مثال در تعریف قدرت بازار دیگر نمی توان تنها به معیارهایی مانند سهم بازار توجه کرد؛ بلکه شرایط جدید پیچیدگی هایی دارد که تعاریف و معیارهای دقیق تری را می طلبد. با توجه به مطالبی که بیان شد یکی از موضوعاتی که هم اکنون در دستور کار مرکز رقابت فرانسه قرار دارد ارائه «تعریف بازار» در فضای اقتصاد دیجیتال است؛ چراکه تعریف بازار نقطه شروع ارزیابی سهم بازار شرکت هاست و تعریف دقیق آن اهمیت بسیار دارد. مشابه چنین چالشی را نیز در قانون رقابت ایران یعنی قانون اجرای سیاست های اصل ۴۴ مشاهده می کنیم که تعریف بازار متناسب با عصر اقتصاد صنعتی نه اقتصاد دیجیتال. در عصر اقتصاد صنعت و کارخانه، هر صنعت محصول مشخص و عمدتا ملموسی دارد که در یک محدوده جغرافیایی معین به فروش می رسد ولی در اقتصاد دیجیتال نگاه سنتی به محصول یا خدمت به همراه محدوده جغرافیایی برهم خورده است.
منبع: مهر