بزک نمیر
آقای نجفی سولاری، رییس محترم مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دفاع از دریافت ۴ درصد عوارض از کالاهای وارداتی فناوری اطلاعات، این موضوع را موجب افزایش قیمت کالا ها ندانسته و مطالبی گفته اند که اگر درست فهمیده باشیم، معنا و مفهومش چنین است: با این مبلغ، قرار است از تولید محتوا حمایت شود، بعد این محتوا روی دستگاه های کامپیوتری احتمالا به قیمت پایین یا به رایگان به مشتریان عرضه شود و از این طریق، اضافه دریافتی از مشتریان در قالب عوارض ۴ درصدی جبران شود.
ایمان-بیک.jpgایمان بیک
البته که حمایت از تولید محتوای ایرانی و بومی امری پسندیده است. اما در آنچه که آقای نجفی گفته اند، ابهاماتی هست که امیدواریم با توضیحی برطرف شود و گرنه این وعده ها مصداق مثل «بزک نمیر بهار میاد» خواهد بود و بس.
1- چقدر طول می کشد تا فرایند حمایت از تولید محتوای ایرانی یا بومی طی شود، شرکت ها توانمند شوند و محصولی تولید کنند که به کار ارایه به کاربران ایرانی بیاید؟ یک سال؟ دو سال؟ سه ماه؟ آنگاه تکلیف پولی که مشتریان امروز کالاهای کامپیوتری پرداخته اند تا نرم افزار و محتوای ایرانی به نسل بعدی خریداران ارایه شود، چیست؟
2- تکلیف کاربرانی که مجبورند با پرداختی مبلغی اجباری، محتوای اجباری دریافت کنند چه می شود؟ اگر من خریدار چنین محتوایی را نخواهم یا لازم نداشته باشم چه؟
3- من کاربر در کجای قانون موظف شده ام که از طریق اضافه پرداخت برای خرید کالایی غیرفرهنگی، به حمایت از شرکتی بپردازم که قصد دارد در آینده محتوا تولید کند؟
4- اصولا فلسفه وجودی مرکز رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چیست؟ مگر این مرکز برای حمایت از تولید محتوا یا نرم افزار بودجه دریافت نمی کند؟ آن بودجه کجا می رود که حالا برای انجام همان وظیفه، همه مردم باید ۴ درصد اضافی را به گردن بگیرد؟
5- قانون در مورد ارایه اجباری محتوا روی سیستم های کامپیوتری چه می گوید؟ این فرایند انحصار ایجاد نمی کند؟ ضدرقابتی نیست؟ آیا مرکز رسانه های دیجیتال از این طریق در فرایند طبیعی بازار عرضه و تقاضا اختلال ایجاد نمی کند؟
6- ارایه این محتوا روی محصولات دیجیتالی به چه صورت خواهد بود؟ آیا سازوکاری اندیشیده شده یا آقای سولاری صرفا ایده خود را بیان کرده اند؟ اگر طرح و برنامه ای در این خصوص تدوین شده، به عنوان رسانه تمایل به مطالعه این طرح داریم.